பார்வதியம்மாள் மறைவுக்கு கவிஞர் வாலி எழுதிய கண்ணீர் கவிதை

சொல்லைக்  கல்லாக்கி...
கவிதையைக் கவண் ஆக்கி...
வாணியம்பாடி மேடையைக் களம் ஆக்கி
கடந்த சனிக்கிழமை அன்று வாலி வாசித்தது கவிதை..
இல்லை..
வெடித்து கிளம்பிய வெந்நீர் ஊற்று..அது இது...

கவியரங்கம் தொடங்குமுன் - ஒரு

கண்ணீர் அஞ்சலி...

ஒரு
புலிப் போத்தை ஈன்று      
புறந்தந்து-
பின் போய்ச் சேர்ந்த                            
பிரபாகரன் தாய்க்கு; அந்தப்
பெருமாட்டியைப் பாடுதலின்றி
வேறு வேறுண்டோ எனது வாய்க்கு?

மாமனிதனின் மாதாவே ! - நீ மணமுடித்தது வேலுப்பிள்ளை ;மடி சுமந்தது நாலு பிள்ளை !
நாலில் ஒன்று - உன் சூலில் நின்று - அன்றே தமிழ் ஈழம் தமிழ் ஈழம் என்றது ; உன் - பன்னீர்க் குடம் உடைத்துவந்த பிள்ளை - ஈழத்தமிழரின் கண்ணீர்க் குடம் உடைத்துக்  காட்டுவேன் என்று...

சூளுரைத்து - சின்னஞ்சிறு தோளுயர்த்தி நின்றது ;நீல இரவில் - அது நிலாச் சோறு தின்னாமல் - உன் இடுப்பில் உட்கார்ந்து உச்சி வெயிலில் - சூடும் சொரணையும் வர சூரியச் சோறு தின்றது;

             

அம்மா !
அதற்கு நீயும்  -அம்புலியைக் காட்டாமல் வெம்புலியைக் காட்டினாய்; அதற்கு,தினச் சோறு கூடவே இனச் சோறும் ஊட்டினாய்;நாட்பட  -நாட்பட - உன் கடைக்குட்டி புலியானது;காடையர்க்கு கிலியானது !

               

'தம்பி !
தம்பி !' என நானிலம் விளிக்க நின்றான் -  

அந்த நம்பி;யாழ் வாழ் -
இனம் இருந்தது - அந்த...
நம்பியை நம்பி;அம்மா !

அத்தகு - நம்பி குடியிருந்த கோயிலல்லவா -
உன் கும்பி !

             

சோழத் தமிழர்களாம் ஈழத் தமிழர்களை...
ஓர் அடிமைக்கு ஒப்பாக்கி; அவர்களது உழைப்பைத் தம் உணவுக்கு உப்பாக்கி;செம்பொன்னாய் இருந்தோரை  - செப்பாக்கி; அவர்கள் வாழ்வை வெட்டவெளியினில் நிறுத்தி வெப்பாக்கி;மான உணர்வுகளை
மப்பாக்கி;

தரும நெறிகளைத் தப்பாக்கி - வைத்த காடையரை வீழ்த்த...
தாயே உன் தனயன்  தானே - தந்தான் துப்பாக்கி !

             

'இருக்கிறானா ?இல்லையா ?'எனும்  அய்யத்தை எழுப்புவது இருவர் ;ஒன்று - பரம்பொருள் ஆன பராபரன்;இன்னொன்று ஈழத்தமிழர்க்கு - அரும்பொருள் ஆன பிரபாகரன் !

               

அம்மா ! இந்த அவல நிலையில் - நீ...
சேயைப் பிரிந்த தாயானாய்; அதனால் - பாயைப் பிரியாத நோயானாய் !
வியாதிக்கு மருந்து தேடி விமானம் ஏறி -
வந்தாய் சென்னை; அது - வரவேற்கவில்லை உன்னை !
வந்த வழிபார்த்தே -   

விமானம் திரும்பியது; விமானத்தின் விழிகளிலும் நீர் அரும்பியது !

                

இனி அழுது என்ன ? தொழுது என்ன ?கண்ணீர்க் கலப்பைகள் - எங்கள் கன்ன வயல்களை உழுது என்ன ?பார்வதித்தாயே ! - இன்றுனைப்
புசித்துவிட்டது தீயே !
நீ - நிரந்தரமாய் மூடிக்கொண்டாய் விழி; உனக்குத் தங்க இடம்தராத - எங்கள் தமிழ்மண் -
நிரந்தரமாய்த்
தேடிக்கொண்டது  பழி ! 

                                

                           - கவிஞர் வாலி